بازی فکری ایرانی مدل شیر سماور

بازی ایرانی شیر سماور

بازی دورهمی و فوق العاده فان شیر سماور

برگردانی متفاوت از بازی خارجی Red Flags

 

یه دختر دارم شاه نداره، صورتی داره ماه نداره، از خوشکلی تا نداره!

روش های نوین خواستگاری!

تعداد نفرات: 3 تا 10 نفره 

زمان بازی: حدود 20 دقیقه

مناسب برای بازیکنان بالای 8 سال

محصول گروه Dice Cream

 

---

می‌گن که عمو حسن، روز خواستگاری دخترش داشته سماورش رو دستمال می‌کشیده و واسه خودش می‌خونده که:

یه دختر دارم شاه نداره، صورتی داره ماه نداره، از خوشکلی تا نداره

به کَس کَسونش نمی‌دم، به همه کَسونش

نمی‌دم!

که یهو یه چیزی از شیر سماور بیرون اومد، یه

شیر سم‌آور! یه شیر گنده که پشتش یه بطری بزرگ سم داشته و با یه نعره‌ی بلند گفته:

چایی چیه عمو؟ بیا اینو بنوش!

در بطریش رو باز می‌کنه و یه لیوان واسه عمو

می‌ریزه، عمو هم که مات و مبهوت مونده بود، لیوان رو تا ته رفت بالا!

چی شد؟ هیچی دیگه... وقتی به هوش اومد دید که وسط خواستگاری دخترشه و نه یه دونه، بلکه ده تا داماد باهم دیگه اومدن خواستگاری. عجب سمی!

 

حالا باز‌هم داستان همینه، شیر سمآور به یکی از بازیکن‌ها سم داده و حالا به هوش اومده و بقیه بازیکن‌ها هم دست پسراشون رو گرفتن و اومدن خواستگاری.

تو این بازی باید کارت بازی کنی و از پسر خودت تعریف کنی و بعدش پشت پسر بقیه بد بگی و زیرآبشون رو بزنی! چه طوری؟ این طوری:

 

باید یه کاری کنی که پسر تورو به عنوان داماد آیندشون انتخاب کنن، فقط حواست باشه که شیر سمآور سراغ تو هم میاد و نوبت تو هم می‌شه که دخترتو شوهر بدی و بقیه بیان خواستگاری!

خدا رحم کنه….

 

 

آقا قضیه اینه که ما وسط یه خواستگاری ایم؛ یه خواستگاری که چندتا خواستگار دیگه هم همزمان با ما اومدن؛ حالا ما باید تا جایی که می‌تونیم از پسر خودمون تعریف کنیم و زیرآب پسر بقیه رو بزنیم تا بتونیم تهش پسر خودمون رو بهشون قالب کنیم.

چی تو جعبس؟

216 تا کـارت آقا دومـاد که روی هـر کـدوم از ایـن کارت‌ها یه ویژگی مثبت یا منفی نوشته شده که آقا دوماد ما رو توصیف می‌ کنن.

چه جوری شروع کنیم؟

کارت‌های بازی رو بُر بزنید و به هر بازیکن ۵ کارت بدید.

 

بازیکنی که اخیرا در یک مجلس خواستگاری بوده به عنوان پـدر یا مـادر عـروس انتـخاب می‌شـه و بقیـه

بازیکن ها دست پسرشون رو می‌گیرن و پا می‌شن همه با هم دیگه میان خواستگاری خونه این بنده خدا!

چه جوری بازی کنیم؟

این بازی 3 تا فاز داره.

فاز اول: پسری دارم شاه نداره!

بازیکن سمـت چپ پدر/مادر عروس بـازی رو شـروع

می‌کنه و از دستش 2 کارت انتخاب می‌کنه و جلوی خودش بازی می‌کنه و راجبشون صحبت می‌کنه و از پسر خودش تعریف می‌کنه. چه طوری؟

مثلا اینطوری:

«پسر بنده، انسان مدبر و با فکری هستن، آدم بریز بپاش و ولخرجی نیست، حواسش به جیبش هست پسر بابا! تازه این که چیزی نیست. آشپزیش هم حرف نداره این پسر. اصلا رو دستش نیست، دخترتون لازم نیست دست به سیاه و سفید بزنه. همه غذاها رو پسر بنده درست می کنه.» و بعدش نوبت نفر بعد می شه.

نکته: پدر/مادر عروس می‌تونه حین صحبت بازیکن‌ها ازشون سوال بپرسه. هر بازیکن هم می تونه تو نوبتش به پسر بقیه بازیکن ها هم گیر بده.

فاز دوم: این پسرش به درد عمش می‌خوره!

و اما قسمت جذاب ماجرا! بعد از اینکه همه بازیکن‌ها کارت‌هاشون رو بازی کردن و از پسرشون حسابی تعریف کردن، نوبت این می‌شه که زیرآب پسر بقیه رو بزنن. چه طوری؟ به نوبـت از بازیـکن شـروع کنـنده،

هر کس یه کارت از دستش انتخاب می‌کنه و جلو یه بازیکن دیگه بـازی می‌کـنه و نوشـته کـارت رو بلـند

می‌خونه و به پدر/مادر عروس توضیح می‌ده که چرا این پسر به درد دخترشون نمی‌خوره. مثال:

«بابا این پسرش از جاهای تاریک می ترسه! این چه جوری می خواد مراقب دختر شما باشه؟ این اصلا مرده آخه؟ مردک بچه کوچه ای.»

نکته: دقت کنید که تو نوبتتون باید زیرآب کسی که این دور زیرآبش زده نشده رو بزنید، در واقع انتهای این فاز جلوی هر کس دقیقا 3 کارت خواهد بود(2 کارت رو خودش بازی می‌کنه و از پسرش تعریف می‌کنه و 1 کارت هم یه بازیکن دیگه جلوش بازی می‌کنه و زیرآب پسرش رو می‌زنه). پس زیرآب کسی که 3 کارت جلوش هست رو نمی‌شه زد و باید بری سراغ یه بازیکن دیگه و حواست باشه جوری بازی کنید که کسی مجبور نشه زیرآب خودش رو بزنه. مثلا تو 3 نفر آخر، اگر دو نفر زیرآب هم دیگه رو بزنن، نفر سوم مجبور می شه زیرآب خودش رو بزنه.

فاز سوم: آیا بدم؟ آیا ندم؟

اینجاست که لحظه تصمیم گیری پـدر/مـادر عـروس

می‌رسه و باید انتخاب کنه که بین این همه خواستگار‌ درب و داغون، کدومشون لیاقت غلامی خانواده‌اش رو داره و یک بازیکن رو به عنوان برنده این دور بازی انتخاب می‌کنه.

تموم شد؟ دور بعد چی؟

بازیکن برنده یکی از کارت‌هایی که بازی کرده رو به عنوان امتیاز جـلوی خـودش نـگه مـی‌داره ولـی بقیـه

کارت‌های بازی شده رو از بازی خارج می‌کنیم.

بعد همه بازیکن‌ها تعداد کارت‌های دستشون رو به 5 می‌رسونن (3 تا کارت جدید می‌گیرن، همه به غیر از پدر/مادر عروس).

و حالا نوبت بازیکن بعدیه که دخترش رو شوهر بده، یک دور دیگه همینطوری بازی می کنیم.

کِی تموم می شه؟ کی می بَره؟

ببین، پیشنهادم اینه که به برد و باخت زیاد فکر نکنید و از مسیر لذت ببرید تا بالاخره خسته بشید. ولی اونایی که خیلی اهل رقابتن، می‌تونن این طوری بازی کنن:

 

بازی سریع: دو دور کامل بازی کنید (یعنی همه بازیکن‌ها باید دوبار دخترشون رو شوهر بدن) و در انتها کسی که بیشترین امتیاز رو داره برنده بازی می‌شه. در تعداد نفرات بالای 8 نفر، یک دور بازی کنید.

 

بازی طولانی‌تر: بازی وقتی تموم می‌شه که یه بازیکن به 5  امتیاز برسه (5 بار پسر‌های خودش رو دوماد کنه).

فقط خواستگاری؟

اگه دوست داشتی می تونی با سناریو های دیگه ای به غیر از خواستگاری بازی کنی. مثل پیشنهاد کردن کِیس ازدواج یا دوست به کسی که نوبتشه! یا هر موضوع خلاقانه دیگه.

این بازی رو کی ساخته؟(غیر از اوستای بنا)

ایده پردازی و توسعه: علی ادریس زاده، کامیاب یونسی، علی طباطبایی، محمد رضا سیدآقا

تصویرگر: سام سلماسی

گرافیک: نگار فتوت

دفترچه قوانین: کامیاب یونسی، روزبه فلاح

مدیر پروژه و تولید: کامیاب یونسی